Poradnik Turysty: szczepienia
Poradnik Turysty: szczepienia.
AFGANISTAN
Problemy sanitarno-epidemiologiczne oraz niedostateczny stan opieki medycznej (niedostatek personelu medycznego, podstawowych leków i środków higieny) stwarzają realne zagrożenie dla zdrowia. Przed podróżą do Afganistanu należy zasięgnąć rady służb medycznych w kraju o wymaganych szczepieniach. Na niektórych obszarach Afganistanu istnieje zagrożenie malarią. Powszechnie występuje gruźlica. Endemicznie występujące częste zatrucia pokarmowe, żółtaczka zakaźna i infekcje dróg oddechowych nasilają się w okresach suchych miesięcy letnich.
ALBANIA
Od przyjeżdżających do Albanii nie wymaga się świadectwa szczepień ochronnych. Jednakże przed każdym przyjazdem należy sprawdzić zalecenia co do szczepień. Dostęp do opieki medycznej jest dla polskich turystów bezpłatny. W Tiranie powstało ostatnio kilka prywatnych przychodni lekarskich (bez możliwości hospitalizacji).
ALGIERIA
W porze letnich upałów występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, co wiąże się z niedostatkiem wody i zanieczyszczeniem środowiska naturalnego. Należy unikać picia nie przegotowanej wody oraz dokładnie myć owoce. Społeczna służba zdrowia jest na średnim poziomie.
ANGOLA
Wymagany jest dowód szczepienia przeciw żółtej febrze należy go okazać straży granicznej przy wjeździe do kraju. Angola leży w strefie tropikalnej, w której występują liczne zagrożenia zdrowotne. Największym zagrożeniem jest malaria, występująca w zasadzie na całym terytorium kraju we wszystkich porach roku. Przed przyjazdem do Angoli trzeba zacząć zażywać leki przeciwmalaryczne, kontynuować ich zażywanie podczas pobytu i przez kilka tygodni po wyjeździe. Zaleca się stosowanie kremów lub aerozoli odstraszających komary. W Angoli odnotowuje się także wysoką zachorowalność na cholerę, żółtaczkę, śpiączkę, gruźlicę, polio i trąd. Rośnie liczba nosicieli wirusa HIV i osób chorych na AIDS. W związku z dużym zagrożeniem cholerą należy przestrzegać podstawowych zasad profilaktyki i podwyższonych rygorów higieniczno-sanitarnych, a zwłaszcza: często myć ręce, dokładnie odkażać naczynia, owoce i warzywa, używać tylko przegotowanej wody, unikać spożywania ryb i owoców morza i – ogólnie – posiłków w barach i restauracjach, gdzie zachowanie wymogów sanitarnych budzi wątpliwości. Zatrucia pokarmowe zdarzają się bardzo często. Zaleca się spożywanie wyłącznie napojów sprzedawanych w butelkach lub puszkach.
ANTIGUA I BARBUDA
Nie są wymagane ani zalecane żadne szczepienia.
ARABIA SAUDYJSKA
Poważne zabiegi medyczne i hospitalizacja są kosztowne. Często realizacja usługi medycznej warunkowana jest wcześniejszym wniesieniem opłaty lub zaliczki w gotówce. Zaleca się zatem wykupienie ważnej w Arabii Saudyjskiej i możliwie pełnej polisy ubezpieczeniowej. Szczepienia generalnie nie są wymagane ani zalecane. Władze saudyjskie mogą wymagać szczepień przeciw zapaleniu opon mózgowych (ew. okresowo także innych) od osób podróżujących w czasie pielgrzymek do regionu Mekki i Medyny (dokąd wjazd niemuzułmanów jest zakazany). W tym okresie zagrożenie epidemiologiczne wzrasta w związku z napływem milionów pielgrzymów z całego świata. W nisko położonych regionach na wybrzeżu Morza Czerwonego od granicy z Jemenem po Dżeddę występuje sporadycznie malaria oraz ogniska Rift Valley Fever.
ARGENTYNA
Nie są wymagane żadne zaświadczenia o szczepieniach. Nie występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne (niemniej zaleca się zasięgnięcie przed wyjazdem informacji w stacji epidemiologicznej).
ARMENIA
Nie są wymagane okresowe szczepienia. Publiczna służba zdrowia jest na bardzo niskim poziomie. Opieka medyczna dla turystów jest odpłatna. W Erywaniu sektor prywatnych usług medycznych jest dość dobrze rozwinięty. W aptekach nie obowiązują recepty (nawet na antybiotyki), nie ma zniżek na leki.
AUSTRALIA
Poważnym zagrożeniem dla życia i zdrowia turystów mogą być jadowite węże i pająki (dotyczy to przede wszystkim osób podróżujących po buszu lub pustyni). Opieka medyczna jest jednak dobrze przygotowana na leczenie skutków ukąszeń.
AUSTRIA
Nie istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, nie ma problemów z dostępem do opieki medycznej.
AZERBEJDŻAN
Nie ma obowiązkowych szczepień. Zagrożenie stanowi żółtaczka pokarmowa. Turyści odwiedzający latem azerbejdżańską prowincję, zwłaszcza południe kraju, mogą profilaktycznie zaszczepić się przeciwko błonicy i przyjmować preparaty antymalaryczne. Należy pić wodę przegotowaną lub dostarczaną w fabrycznych pojemnikach oraz myć warzywa i owoce przed jedzeniem. Poza Baku dostęp do pomocy medycznej jest utrudniony.
BAHAMY
Szczepienia nie są wymagane; opieka medyczna jest na niezłym poziomie, choć na odległych wysepkach może być trudno dostępna. Z uwagi na tropikalny klimat konieczna jest właściwa ochrona przed słońcem.
BAHRJAN
W Bahrajnie nie występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. Nie są też wymagane szczepienia ochronne.
BANGLADESZ
Bangladesz leży w strefie gorącego, wilgotnego klimatu tropikalnego i zaliczany jest do grupy krajów wysokiego ryzyka zachorowań. Każdy turysta przybywający do Bangladeszu winien mieć ważną międzynarodową kartę szczepień. W praktyce służby graniczne nie żądają jej okazania, natomiast wymagane są szczepienia przeciwko żółtej febrze od cudzoziemców przybywających z obszarów występowania tej choroby. Dla własnego bezpieczeństwa podróżnym zaleca się szczepienia przeciwko tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby (typu A i B) oraz wirusowemu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Należy mieć ważne szczepienie przeciwko poliomyelitis (choroba Heinego-Medina). Występuje poważne zagrożenie chorobami inwazyjnymi i zakaźnymi: malarią, dengą, tężcem, biegunkami zakaźnymi, różnymi odmianami żółtaczki (typu A i B); zagrożenie to jest zwielokrotnione przez brak higieny, złe warunki komunalne i niski poziom służby zdrowia. Należy liczyć się z możliwością wystąpienia cholery (szczególnie w okresach rokrocznie powtarzających się w tym kraju powodzi). Częste są również zakażenia pasożytnicze (ameba, lamblia, robaczyce) czy bakteryjne. Aby zmniejszyć ryzyko zachorowań, trzeba przestrzegać zasad higieny. Należy używać wody filtrowanej i gotowanej, dokładnie myć warzywa i owoce w specjalnych roztworach, unikać przebywania w miejscach, gdzie jest dużo komarów (szczególnie wieczorem i nocą). Wskazane jest spanie pod moskitierą. Ochrona przed malarią konieczna jest przez cały rok, mimo że w sezonie letnim komarów jest zdecydowanie mniej.
BARBADOS
Nie są wymagane ani zalecane żadne szczepienia.
BELGIA
Nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych ani wymogu szczepień.
BELIZE
Nie ma szczególnych zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych ani wymogu szczepień profilaktycznych. Tak jak w całym regionie, nie należy pić nie przegotowanej wody.
BENIN
Występuje duże zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne, głównie takimi chorobami, jak: malaria, cholera, tyfus, żółta febra, wirusowe zapalenie opon mózgowych, AIDS, a także wieloma chorobami tropikalnymi, jednak poziom ryzyka może być bardzo różny, zależnie od miejsca pobytu w Beninie i warunków higienicznych. Wymagane jest szczepienie przeciw żółtej febrze, wykonane co najmniej 10 dni przed datą wjazdu do Beninu.
BHUTAN
Nie obowiązują żadne szczepienia ochronne.
BIAŁORUŚ
Nie wymaga się szczepień ochronnych. Zagrożenie chorobami zakaźnymi, np. błonicą (zwłaszcza latem), grypą (w zimie) i chorobami wenerycznymi, jest dość duże. Latem i jesienią w lasach należy uważać na kleszcze roznoszące wirusowe choroby. Obywatele Polski są leczeni na Białorusi odpłatnie. Doba w szpitalu kosztuje równowartość ok. 30 USD, jednak w razie leczenia specjalistycznego cena może być wyższa. Poziom opieki szpitalnej i warunki leczenia są znacznie niższe niż w Polsce, mogą też występować problemy z dostępnością specjalistycznych lekarstw. Korzystając z usług przychodni lekarskiej lub gabinetów dentystycznych, należy wybierać prywatne placówki, które dysponują znacznie lepszym sprzętem specjalistycznym. W aptekach podstawowe leki można kupić bez recepty.
BOLIWIA
Szczepienia nie są obowiązkowe, jednak wskazane jest zaszczepienie się przeciw żółtej febrze, jeśli planuje się podróże do dżungli. W dżungli na wschodzie i północy kraju istnieje umiarkowane zagrożenie malarią i dengą. Na większości obszarów górskich występuje ryzyko zakażenia chorobą Chagasa, przenoszoną przez pluskwiaki. Ponieważ znaczna część Boliwii leży na obszarze wysokogórskim (np. stolica La Paz na wysokości ok. 3800 m n.p.m.), trzeba się liczyć z możliwością wystąpienia objawów choroby wysokościowej (soroche), takich jak bóle głowy, jamy brzusznej i torsje. Objawy te na ogół ustają po mniej więcej dobie, jednakże osoby cierpiące na choroby układu krążenia powinny skonsultować się z lekarzem przed podjęciem podróży. By uniknąć efektu soroche lub przynajmniej go złagodzić, należy przestrzegać odpowiedniej diety (posiłki lekkostrawne, bez mięsa, mleka i alkoholu) na dzień przed i w pierwszym dniu pobytu w rejonie wysokogórskim.
BOŚNIA I HERCEGOWINA
Nie ma zagrożeń epidemiologicznych.
BOTSWANA
Szczepienia nie są obowiązkowe, ale osoby przybywające z terenów i krajów, w których panuje żółta febra, powinny przedstawić dowód szczepienia. Od listopada do maja w północnej części kraju występują zachorowania na malarię, w związku z czym zalecane jest zasięgnięcie porady lekarskiej przed wyjazdem. Odnotowuje się bardzo wysoką zachorowalność na AIDS, przypadki zachorowań na bilharcjozę (bardzo niebezpieczna choroba, atakująca m.in. nerki i przewód pokarmowy) oraz śpiączkę. Dostęp do opieki medycznej o standardzie europejskim jest możliwy tylko w Gaborone i głównych ośrodkach turystycznych.
BRAZYLIA
W związku ze zwiększonym ryzykiem zachorowań na żółtą febrę w niektórych rejonach Brazylii Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP zaleca wszystkim udającym się do tego kraju osobom szczepienia przeciw żółtej febrze. Szczepienie należy wykonać z wyprzedzeniem minimum 10 dni od daty wjazdu. Osoby, które nie zaszczepiły się przed wjazdem, mogą to zrobić bezpłatnie w Brazylii w placówkach publicznej służby zdrowia (posto de saude). Przy szczepieniu wydaje się zaświadczenie z datą szczepienia, które należy zachować. Szczepienie jest ważne przez 10 lat. W całej Brazylii trwa intensywna akcja profilaktyczna. Nie wymaga się szczepień od osób przybywających z Europy. Szczepienie przeciw żółtej febrze jest jednak szczególnie zalecane osobom podróżującym po następujących stanach: Acre, Amapa, Amazonia, Bahia, Dystrykt Federalny, Goias, Maranhao, Mato Grosso, Mato Grosso do Sul, Minas Gerais, Para, Rondonia, So Paulo i Tocantins. Świadectwa szczepień przeciw żółtej febrze wymagane są od osób wjeżdżających do Brazylii z krajów dotkniętych tą chorobą (wg władz brazylijskich dotyczy to głównie sąsiednich państw amazońskich, np. Wenezueli i Kolumbii). Szczepień należy dokonać co najmniej 10 dni przed przekroczeniem granicy. Pożądane jest również dokonywanie szczepień zgodnie z aktualnymi zaleceniami polskich służb sanitarnych. W porze deszczowej wzrasta liczba zachorowań na roznoszoną przez komary grypę dengę (zdarzają się przypadki śmiertelne) oraz malarię. Na obszarze tropikalnym Brazylii należy wystrzegać się picia nie przegotowanej wody.
BRUNEI
Od turystów z Europy szczepienia nie są wymagane. Nie ma szczególnych zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych. Usługi lekarzy prywatnych są płatne, łatwo dostępne, na dobrym poziomie.
BUŁGARIA
Nie obowiązują żadne szczepienia ochronne.
BURKINA FASO
Możliwość udzielenia pomocy medycznej w przypadkach skomplikowanych może być problematyczna. Z tego powodu odradza się wizyty turystyczne małych dzieci i osób, których stan zdrowia może ulec nagłemu pogorszeniu. Występuje tu zagrożenie malarią, żółtą febrą, cholerą i wieloma chorobami przewodu pokarmowego. Przy wjeździe wymagany jest wpis do międzynarodowej książeczki zdrowia potwierdzający szczepienie przeciw żółtej febrze. Zalecane jest szczepienie przeciw cholerze. Ponieważ terytorium Burkina Faso mieści się w tzw. afrykańskim pasie częstego występowania zapalenia opon mózgowych, szczepienie przeciw tej chorobie jest szczególnie zalecane. Przypadki zachorowań występują w ciągu całego roku, natomiast podczas pory suchej nasilają się i często przybierają postać epidemii. Ze względu na częste przypadki żółtaczki typu A i B, chorób tzw. Di-Per-Te oraz duru brzusznego rozważyć należy odpowiednie szczepienia. W kontaktach ze zwierzętami domowymi i dzikimi zachować daleko idącą ostrożność – często dochodzi do zarażeń wścieklizną. Burkina Faso jest jednym z krajów afrykańskich, w których zanotowano przypadki wystąpienia ptasiej grypy u zwierząt. Przed przyjazdem należy się zapoznać z aktualną sytuacją epidemiologiczną.
BURUNDI
Obywatele państw, w których nie ma ambasady Burundi, mogą przekraczać granicę tego kraju bez wizy. Obowiązani są natomiast do wykupienia w ciągu 24 godzin po przekroczeniu granicy specjalnych znaczków skarbowych tamtejszego urzędu imigracyjnego. Brak tych znaczków w paszporcie uniemożliwi wyjazd z Burundi. Należy pamiętać, że turyści mający wizę burundyjską lub znaczki urzędu imigracyjnego Burundi mogą napotkać trudności przy wjeździe do Demokratycznej Republiki Konga.
Tekst pochodzi z portalu traveliada.pl
Wczasy i wycieczki egzotyczne w Traveliada.pl:
Link do artykułu: Netbird.pl
