Poradnik Turysty: Szczepienia, cz.2
Na co warto zaszczepić się wyjeżdżając do Chin lub na Fidżi? Sprawdź - aby wymarzone wakacje nie zamieniły się w koszmar.
CHILE
Szczepienia ochronne nie są obowiązkowe. Występuje zagrożenie żółtaczką, zwłaszcza w okresie letnim. Należy pić wodę butelkowaną lub przegotowaną, dezynfekować surowe warzywa specjalnymi kroplami. Co roku na terenach wiejskich odnotowuje się przypadki zarażenia wirusem Hanta, przenoszonym przez myszy polne, który powoduje wysoką gorączkę i ciężką niewydolność układu oddechowego (objawy przypominają grypę; ok. 30 proc. zachorowań kończy się śmiercią). Aby nie zarazić się wirusem, należy szczególnie dbać o higienę podczas biwakowania, zwłaszcza w południowych regionach Chile. Zaleca się używanie kremów z wysokim filtrem ze względu na silne promieniowanie UV.
CHINY
Ważna książeczka szczepień jest wymagana, jeśli turysta przybywa z kraju lub regionu umieszczonego na liście zagrożeń epidemiologicznych WHO. Przed przekroczeniem granicy należy wypełnić deklarację zdrowotną. Nie wpuszcza się do Chin nosicieli wirusa HIV, zakaźnie chorych na gruźlicę, trąd, tyfus i cholerę, osób zarażonych wenerycznie, a także chorych psychicznie. Od czasu epidemii SARS, tj. od kwietnia 2003 r., podróżni są obowiązani do zgłaszania chińskim służbom sanitarno-epidemiologicznym takich objawów jak wysoka gorączka, kaszel, symptomy przeziębienia. W Chinach nadal odnotowuje się zwiększoną liczbę zachorowań na żółtaczkę pokarmową typu A – zalecane jest szczepienie profilaktyczne. Turyści często uskarżają się na biegunki i zatrucia pokarmowe – przyczyną takich dolegliwości jest najczęściej żywienie się w przygodnych zakładach gastronomicznych o wątpliwych warunkach sanitarnych. Aby uniknąć takich dolegliwości, produkty spożywcze, a w szczególności owoce, należy dokładnie myć przed spożyciem. Nie jest wskazane picie nie przegotowanej wody z kranu. W południowej części Chin, na południe od 25 równoleżnika, występuje zagrożenie amebą, malarią, gorączką tropikalną. W regionach wiejskich Chin południowych występuje zagrożenie wirusowym zapaleniem opon mózgowych, które jest roznoszone przez komary. W Tybecie i w innych regionach wysokogórskich nie należy pić nie przefiltrowanej wody. Ze względów praktycznych przed wyjazdem do Chin lepiej zaopatrzyć się w podstawowe leki krajowe, gdyż popularne jest tu leczenie specyfikami medycyny chińskiej, które nie mają odpowiedników w polskiej farmakologii. Osoby z problemami układu krążenia powinny unikać podróży do rejonów wysokogórskich (Tybet, Sichuan, Yunnan, Qinghai, Gansu, Xinjiang). Wybierając się do Chin, trzeba koniecznie uwzględnić zagrożenie wirusem ptasiej grypy. Aby nie narażać się na ryzyko infekcji, należy unikać podróżowania po prowincjach, w których wykryto ogniska choroby (np. Tybet, Qinghai, Xinjiang, Mongolia Wewnętrzna), nie jeść mięsa drobiowego niewiadomego pochodzenia, unikać styczności z ptactwem, jak również dokładnie śledzić sytuację epidemiologiczną.
CHORWACJA
Bezpłatna opieka medyczna przysługuje polskim turystom w ograniczonym zakresie – tylko w nagłej sytuacji, jako pierwsza niezbędna pomoc ambulatoryjna (wypadek, zasłabnięcie). Dotyczy to wyłącznie opieki lekarskiej – bez kosztów leków, recept, pobytu w ośrodku medycznym itp. Aby skorzystać z bezpłatnej pomocy, należy okazać polski paszport oraz potwierdzić ubezpieczenie. W Chorwacji, nie będącej członkiem UE, nie jest honorowana Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego.
CZAD
Występuje tu duże zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne. Przy wjeździe wymagane jest posiadanie książeczki szczepień z adnotacją o szczepieniu przeciw żółtej febrze. Zaleca się ponadto szczepienia przeciw cholerze, tyfusowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. Występuje malaria, a w okresie pory deszczowej – cholera. Należy unikać spożywania jedzenia i napojów niewiadomego pochodzenia. Służba zdrowia oferuje niski poziom usług, brak infrastruktury szpitalnej.
CZARNOGÓRA
W Czarnogórze nie występują szczególne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne i nie wymaga się świadectw szczepień ochronnych. Państwowa opieka medyczna jest bezpłatna, ale jest na niskim poziomie. Turystom udziela się świadczeń medycznych (w tym zabiegów) tylko w nagłych przypadkach, i to za opłatą. Opłata za prywatną wizytę u lekarza wynosi od 50 do 100 EUR. Apteki są nieźle zaopatrzone, ale zaleca się, by podróżni wzięli ze sobą niezbędne leki.
CZECHY
Nie występują szczególne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, nie ma obowiązku szczepień.
DANIA
Na terenie Danii nie występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, nie ma obowiązku szczepień.
DOMINIKA DEMOKRATYCZNA REPUBLIKA KONGA
Z uwagi na tropikalny klimat występuje tu duże zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne. Szczepienie przeciw żółtej febrze jest obowiązkowe, zaleca się także szczepienia przeciw tężcowi, cholerze, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. Do najczęściej występujących chorób należą malaria i dur brzuszny. Należy unikać spożywania żywności niewiadomego pochodzenia; woda nadaje się do picia dopiero po przefiltrowaniu i przegotowaniu.
DOMINIKANA
Występują tu zagrożenia epidemiologiczno-sanitarne. Turystom z Europy zaleca się szczepienia przeciw żółtej febrze, tężcowi, dyfterytowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, zapaleniu opon mózgowych typu A i C. Turyści planujący dłuższy pobyt na Dominikanie powinni zaszczepić się przeciw durowi brzusznemu. Występują też zagrożenia malarią i chorobami pasożytniczymi, głównie układu pokarmowego (filarioza, leiszmanioza, schistosomatoza), oraz wścieklizną. Zaleca się picie wody wyłącznie butelkowanej i stosowanie środków odstraszających komary. Dostęp do publicznej służby zdrowia jest ograniczony. Lekarze oraz szpitale często żądają opłaty przed udzieleniem porady lub pomocy. Lekarstwa są bardzo drogie, dlatego lepiej wziąć własne lekarstwa (muszą być jednak przepisane przez lekarza) i środki pierwszej pomocy.
DŻIBUTI
Przy wjeździe wymagana jest międzynarodowa książeczka szczepień z ważnym szczepieniem przeciw żółtej febrze. W Dżibuti dostępna jest jedynie prywatna opieka medyczna.
EGIPT
Nie występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne na dużą skalę. Nie ma też obowiązku dokonania określonych szczepień. Jednakże przy dłuższych pobytach, zwłaszcza w południowej części kraju, zalecane są szczepienia przeciw żółtaczce typu A i B, tężcowi, błonicy, durowi brzusznemu, febrze oraz malarii. Należy przestrzegać zasad podwyższonej ostrożności i higieny: często myć ręce, pić wodę przegotowaną lub oryginalnie butelkowaną, dokładnie myć owoce i warzywa. Poziom usług medycznych jest bardzo zróżnicowany. Brak własnych środków finansowych jest równoznaczny z niemożnością skorzystania z jakiejkolwiek opieki lekarskiej.
EKWADOR
Zagrożenie chorobami tropikalnymi jest stosunkowo niewielkie, jednak na wybrzeżu (głównie okolice Guayaquil) i w dżungli na wschodzie kraju występuje zagrożenie malarią i dengą. Nie ma obowiązku szczepień, wskazane są jednak szczepienia przeciw żółtej febrze. Okresowo występują lokalne epidemie cholery. Należy pamiętać o możliwości wystąpienia choroby wysokościowej (soroche), która objawia się bólami głowy i jamy brzusznej oraz torsjami. Opieka lekarska jest ogólnie dostępna w miastach, jednak jej koszt w przypadku usług o europejskim standardzie jest relatywnie wysoki.
ERYTREA
Posiadanie międzynarodowej książeczki szczepień (żółta febra) jest wskazane. Dostępna jest wyłącznie państwowa służba zdrowia.
ESTONIA
Nie ma zagrożenia sanitarno-epidemiologicznego, nie wymaga się specjalnych szczepień.
ETIOPIA
Zaleca się posiadanie międzynarodowej książeczki szczepień z ważnym szczepieniem przeciw żółtej febrze. Choroba ta występuje na terenach niżej położonych, a ponadto jest to szczepienie obowiązkowe przy podróżach z Etiopii do krajów sąsiednich. Zaleca się także dokonanie szczepień przeciw żółtaczce typu A i B, tężcowi, tyfusowi i zapaleniu opon mózgowych. Na terenach położonych poniżej 2000 m n.p.m. występuje zagrożenie malarią. Z uwagi na stosunkowo częste występowanie szczególnie niebezpiecznej odmiany malarii – mózgowej – należy zachować szczególną ostrożność na terenach malarycznych i stosować profilaktykę. Ze względu na duże zagrożenie pasożytami i bakteriami pokarmowymi zaleca się spożywanie wody butelkowanej oraz częste mycie rąk (koniecznie przed każdym posiłkiem). Należy o tym pamiętać zwłaszcza na prowincji, gdzie warunki higieniczne w hotelach i restauracjach pozostawiają wiele do życzenia. Posiłki w restauracjach, szczególnie tych często uczęszczanych, zwykle są bezpieczne. Należy unikać spożywania surowych jarzyn, zwłaszcza sałaty, a także pamiętać, że małe restauracje mogą nie mieć urządzeń chłodniczych. Etiopia należy do krajów o dużym zagrożeniu wirusem HIV i gruźlicą.
FIDŻI
W miesiącach letnich, od listopada do kwietnia, występuje zagrożenie dengą. W regionach wiejskich należy spożywać wodę tylko w zamkniętych oryginalnie butelkach. Lekarze oczekują natychmiastowej zapłaty gotówką, często przed udzieleniem pomocy.
FILIPINY
Nie występują tu szczególne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. Nie ma też obowiązku szczepień profilaktycznych.
FINLANDIA
Nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych; szczepienia nie są obowiązkowe.
FRANCJA
Nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, szczepienia nie są obowiązkowe.
Wczasy i wycieczki egzotyczne w Traveliada.pl:
Link do artykułu: netbird.pl
